In Nieuwegein zijn duizenden mensen actief voor een ander.
Zij maken écht het verschil – elke dag opnieuw. Achter ieder van hen schuilt een persoonlijk verhaal. Een reden om iets te betekenen, een moment van verbinding, een ervaring die blijft hangen.
In deze rubriek geven we vrijwilligers een stem. We laten zien wat hen drijft, wat ze meemaken en wat het vrijwilligerswerk hen teruggeeft. Laat je inspireren door hun verhalen – en wie weet, ontdek jij ook waar jouw kracht ligt.
Deze week het verhaal van Kevin.
‘Mensen vragen me: waarom doe je vrijwilligerswerk terwijl je het al tandjesdruk hebt met je werk, de verbouwing en alle andere dingen? Ik heb inderdaad een druk leven. Maar eerlijk is eerlijk: ik voel me verrotter na een uurtje Netflixen dan na een uurtje rondrijden en iets betekenen voor een ander. En dan heb je ook nog eens iets goeds gedaan.’
Kevin is 33 jaar oud en woont al zijn hele leven in Nieuwegein. Hij werkt fulltime en is een relatief jonge vrijwilliger. Voor hem is vrijwilligerswerk zo vanzelfsprekend dat hij zich nooit echt heeft afgevraagd waarom hij het doet.
‘Het is niet vanuit een geloofsovertuiging of zo; ik ben namelijk atheïst. Ik denk dat het meer vanuit een overtuiging komt: wie goed doet, goed ontmoet. Je krijgt het vast terug. Althans, ik hoop dat een ander het ook voor mij zou doen als ik het nodig zou hebben. Maar de echte intrinsieke motivatie is dat je de ander een plezier doet. Zelf haal ik er dus ook wat uit.’
"De echte motivatie is dat je de ander een plezier doet"
Automaatje
Sinds drie jaar is Kevin vrijwilliger bij Automaatje.
‘Het is echt heel simpel. Ik word gebeld als er een aanvraag is voor een ritje. Omdat ik fulltime werk, is dat voor mij bijna altijd in het weekend. Als het niet uitkomt, zeg ik nee. Niemand doet daar moeilijk over. Het is vrijblijvend. Je krijgt een adres, haalt iemand op, zet iemand af, soms help je een beetje — doen we bijvoorbeeld samen een boodschap. Of je luistert naar een klaagzang, ook prima. Maar meestal is het gezellig. Je hoort waar iemand naartoe gaat en zorgt ervoor dat hij of zij daar komt en weer wordt thuisgebracht. Meer is het niet. Een beetje geduld is wel handig, vaak zijn het niet de snelste mensen. Maar ze zijn superblij als je er bent, staan vaak al op je te wachten. Je kilometers worden vergoed, het kost je dus geen geld. Alleen een beetje tijd. Het is niet moeilijk, niet spannend. Het is tijd goed besteed. Dus ik zeg: twijfel je nog? Probeer het gewoon!’
Kevin is zelf begonnen nadat hij een oproep zag voor deze dienst.
‘Een vriend van mij kreeg op vrij jonge leeftijd een herseninfarct en was lange tijd niet goed ter been. Hij was afhankelijk van de regiotaxi, maar die is vaak drukbezet. Hij stond soms urenlang in de kou buiten te wachten op een taxi die te laat of helemaal niet kwam. Dat maakte me boos. We wonen in een land waar we veel goed geregeld hebben, maar als je echt iets nodig hebt, dan is het af en toe uitermate slecht geregeld — juist voor de mensen die het zo hard nodig hebben. Misschien dat daarom Automaatje mij meteen aansprak. Het is zo simpel. En je kunt toch wat betekenen.’
Prioriteiten
‘Vrijwilligerswerk doen is natuurlijk ook gewoon een kwestie van prioriteiten stellen. Hoe besteed je die paar uur die je over hebt als je uit je werk komt? En het is echt niet geheel onbaatzuchtig. Ik heb door Automaatje bijvoorbeeld erg leuk contact met een oudere dame die ik regelmatig naar de kapper breng. Af en toe help ik haar ook met de administratie. Zo ontstaat een soort vriendschap. Zij is alleen, haar man is overleden, ze heeft geen kinderen en nu zijn er toch mensen om haar heen die naar haar omzien.’
‘Als je ziet hoe dankbaar en blij ze is als ik een klusje voor haar doe dat mij slechts een kwartiertje van mijn tijd kost — dat levert me een goed gevoel op. Maar zelfs dat is niet het belangrijkste: het hoeft me niet eens een goed gevoel op te leveren. Je doet het gewoon om de ander te helpen. Je doet iemand een plezier. Dat is genoeg.’
Wat zou Kevin zeggen tegen mensen die twijfelen over vrijwilligerswerk?
‘Ik zeg dat je het gewoon moet doen. Als je twijfelt, denk je dus al na over vrijwilligerswerk en het is zoveel simpeler dan je denkt. Het kost je een kwartiertje, je rijdt ergens naartoe, je maakt een praatje. Punt. Ik zou zeggen: probeer het eens. Als je het verschrikkelijk vindt, dan stop je gewoon weer.’
"Het is niet moeilijk, niet spannend. Het is tijd goed besteed. Dus ik zeg: twijfel je nog? Probeer het gewoon!"
Doorrijden voor een ander
Kevin en zijn vrouw Reim verwachten binnenkort hun eerste kindje. Gaat hij nog wel door met zijn vrijwilligerswerk als de kleine er is?
‘Poeh, geen idee. Ik word voor het eerst vader; ik weet niet precies wat me te wachten staat. Tijd schijnt een ingewikkeld dingetje te zijn met een baby. Maar eerlijk gezegd denk ik toch dat ik het blijf doen — mits Reim het alleen redt natuurlijk. Maar ik ben vaak slechts een kwartiertje weg, en misschien vind ik het wel heerlijk: even een kwartiertje iets anders, haha! De baby krijgt natuurlijk prioriteit boven alles, maar als het gaat, blijf ik lekker doorrijden voor een ander.’