Inwoners geven gul bij inzamelingsactie Oekraïne

In Nieuwegein worden ongeveer 175 mensen opgevangen die zijn gevlucht voor het oorlogsgeweld in Oekraïne. Samen met Steunpunt Vluchtelingen en Wereldhave (de eigenaar van City Plaza) hebben wij op 9 en 10 april een inzamelingsweekend gehouden om de broodnodige spullen voor deze groep mensen bij elkaar te krijgen.

Vanaf de start van de inzameling is de sfeer opgewekt en tiental vrijwilligers kwamen helpen om spullen in ontvangst te nemen, te sorteren en te kijken of het bruikbaar is. Nog voordat we de deur van het inzamelpunt geopend hebben, wordt er al op de deur geklopt. Twee mensen van de Albert Heijn met twee volle rolcontainers vol babyspullen. Steunpunt Vluchtelingen merkt direct op, “er zijn maar een handje vol kinderen dus die kunnen hun lol op”. De medewerkers van Albert Heijn kunnen er kostelijk om lachen en het is een mooi voorbeeld van hoe de dag zou gaan; hard werken met een goede dosis humor en gezelligheid.

Beoogde locatie weggeefwinkel binnen paar uur te klein
Wereldhave had een paar locaties in gedachten voor de weggeefwinkel waar mensen uit Oekraïne spullen konden halen. De eerste optie bleek na een paar uur al te klein omdat de inzameling boven verwachting goed ging. Vanaf de opening werden er grote hoeveelheden spullen gebracht. Veel van de spullen zijn gloednieuw met bijbehorende kaartjes die soms nog aan de kleding hangen. Alles wordt geïnspecteerd, opgevouwen en op maat gelegd in bakken. Na een paar uur zijn de meeste bakken en rekken al gevuld en dan loopt de inzameling nog anderhalve dag door. Van Wereldhave kregen we direct te horen dat we dan in het oude pand van de Esprit de winkel konden gaan starten. Super mooi maar aangezien het een van de grootste locaties is, kwam gelijk de gedachte op; “krijgen we die wel gevuld?” Het antwoord liet niet lang op zich wachten.

Tanden moeten ook gepoetst worden.
Terwijl de kleding, schoenen en speelgoed in grote getallen wordt ingeleverd, komt een mevrouw binnen, “hebben jullie ook verzorgingsproducten nodig?”.  “Zeker weten, alles is welkom” klinkt het. De mevrouw is een klein half uurtje weg en komt terug met tietallen shampoos, tandpasta, douchegel en meer. “Even gehaald bij de Kruidvat, kleine moeite toch”. De ruimte met vrijwilligers bloeit nog extra op. Het blijkt het startschot te zijn voor het doneren van verzorgingsproducten. In de loop van de middag zijn er meer dan 6 winkelwagens zo vol gevuld dat er geregeld spullen van de top afglijden.

Morgen weer een dag
“Pannen!” Anneke van Steunpunt Vluchtelingen roept dit direct als de vraag gesteld wordt waar vandaag nog weinig van binnen is gekomen. “Het moeten goed bruikbare pannen zijn. Als je ze zelf niet meer zou gebruiken, dan geldt dat natuurlijk ook voor een vluchtelingengezin.” Een inwoner zegt direct dat hij morgen terugkomt met pannen en dat wij ruimte moeten maken. Bij het afsluiten van de dag merken we dat als er morgen weer zoveel wordt gebracht dat wij niet meer weten waar we alles kunnen laten. En ja hoor, de stroom aan goederen is op de laatste dag niet anders. De inwoner die aangaf dat we ruimte moesten maken hield woord; dozen vol pannen werden gebracht. “Paar keukenkastjes leeggemaakt, vrienden gevraagd en ook even wat gekocht.” Alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Bij het vertrekken wordt nog geroepen, “als het te weinig is hoor ik het wel”.

Iedereen is even stil
Een weekend vol mooie momenten, leuke gesprekken en keihard werken wordt getopt door het moment dat een van de kleinste inwoners de ruimte binnenkomt. In haar handen een My Little Pony met daarop haar spaarcentjes vastgeplakt. Tja, daar is iedereen even heel stil van.