Bouwspeeltuin “bouwt” net zo makkelijk een feestje als een hut!

Dan ligt er ineens een uitnodiging voor een feestje op de mat van onze e-mailbox. Bouwgein is 40 jaar en dat gaan wij vieren! Ineens realiseren de mensen van het VrijwilligersHuis team zich iets; “Wij zijn oud aan het worden zeg”. Velen van ons hebben zelf nog hutten gebouwd bij Bouwgein of zijn vroeger naar de activiteiten in de kindervakantieweek geweest. Dit gaat een feestje worden met veel mooie herinneringen, die je zelf kan delen of met anderen kan ophalen.

Bouwgein zit in mijn hart
We bezoeken het feestje met oud stichtingsvoorzitter Martin Koot die samen met veel vrijwilligers in de loop van de jaren 2000 aan de wieg stond van een complete renovatie van de bouwspeeltuin. Als we het terrein oplopen, vliegen de eerste spelende kinderen ons direct om de oren. Het brengt je gelijk terug naar het moment dat je zelf hier ongeremd plezier kwam maken. We worden hartelijk welkom geheten door de vrijwilligers en Martin wordt direct aangesproken, “wat tof dat je er bent zeg”! Die is nog steeds vrijwilliger hier klinkt het, wat goed. Voordat het feest echt geopend wordt, lopen we over het terrein. We kunnen er niet omheen, de brand in 2010. Na meer dan vijf jaar hard werken, ging de bouwspeeltuin na 6 maanden open te zijn geweest in vlammen op. Alles weg! “Dat zit nog steeds heel diep” zegt Martin. Maar ongelooflijk wat er nu dan toch weer staat. Veerkracht van Nieuwegeinse vrijwilligers zullen we het maar noemen.

Wel even meezingen
Als we het rondje aan het afronden zijn en de drang om zelf een hut te gaan bouwen een beetje hebben kunnen beheersen, worden we geattendeerd op het feit dat het feestje geopend gaat worden. Wethouder Schouten trapt af met een terechte lofzang voor de vrijwilligers van toen en nu en hoe trots de stad is op deze mensen. Ze vervolgt, “Bouwgein heeft een belangrijke functie in de stad voor jong en ook voor oud en is van grote maatschappelijke waarde.” Het publiek beaamt dat. Als de wethouder vervolgens vraagt wie er ooit een hut heeft gebouwd, gaan er veel handen de lucht in. “Mooi om te zien dat er nog steeds een band bestaat met deze plek”, ze heeft gelijk. Daarna is het woord aan de vrijwilligers, ook zij bedanken de troepen achter bouwgein en de aanwezigen om samen een feestje te vieren. “En we doen het wel op z’n Bouwgeins, met het Bouwgein lied.” Iedereen heeft een papiertje met de tekst gekregen, “voor degene die de tekst niet kennen, maar dat zijn er vast niet veel” wordt er gegrapt.

Het feest gaat nog lang door
Overal waar je loopt zie je foto’s, verhalen van mensen en video’s over het verleden, de weg naar waar de bouwspeeltuin nu staat. Het is fantastisch om te zien dat er veel pensionado’s aanwezig zijn die op één of andere manier actief zijn geweest bij Bouwgein. Aan iedereen merk je het, deze plek is speciaal voor hen. Ook gesprekken over de brand zijn nooit negatief, maar bekijkt men als een moment die hen hier heeft gebracht. Het kameraadschap tussen de vrijwilligers van weleer is nog steeds levend, daarom heeft Bouwgein ook een deel van het feest, later op de avond, voor de vrijwilligers van toen (en nu) op de planning staan. Goede actie, want iedereen kijkt uit naar dat moment, herinneringen ophalen met een drankje, “zijn er mooiere dingen dan dat?”. Wij zwaaien af maar het feest is nog lang niet afgelopen.